Λοχεία

Η λεχώνα θα διανύσει τις επόμενες 40 μέρες το στάδιο της λοχείας κατά το οποίο το σώμα θα επανέρχεται στην προηγούμενη από την κύηση κατάσταση και θα εδραιώνεται ο σταθερός θηλασμός. Θα συνεχίζονται οι κολπικές εκκρίσεις αιματηρές στην αρχή και με την πρόοδο των ημερών θα καταλήξουν σε άσπρα άφθονα υγρά. Με το πέρας των 40 ημερών ενδείκνυται η επανεξέταση της λεχωίδος από τον θεράποντα ιατρό με την διενέργεια ενός κολπικού υπερήχου και ενός testpap. Όταν διακοπεί ο θηλασμός και μετά από δύο μήνες, ενδείκνυται επίσης και ο υπερηχογραφικός έλεγχος των μαστών.

Ψυχολογικές μεταπτώσεις λοχείας

Στην παράγραφο αυτή θέλω να αναφερθώ στα συναισθήματα της λεχωίδας κατά την περίοδο προσαρμογής της στο νέο κεφάλαιο της ζωής της, το οποίο σηματοδοτεί το πέρασμα της από την εποχή του ΕΓΩ στην εποχή του ΕΜΕΙΣ.

Η σύγχρονη γυναίκα γαλουχείται και αναπτύσσεται σε μια απαιτητική, σκληρή και ανταγωνιστική κοινωνία. Θεωρείται αυτονόητο ότι η γυναίκα θα καλύψει επαρκώς τους πολλαπλούς ρόλους που της αναθέτει η ακόρεστη οικονομική παραγωγή. Η γυναίκα παράγει και αποδίδει τον οβολό της στην παγκόσμια καταναλωτική τάση της εποχής μας. Ταυτόχρονα όμως οφείλει και να τίκτει. Να δημιουργεί ζωή και να ανατρέφει επαρκώς τα νέα μέλη των κοινωνιών αυτών. Είναι αυτή που της επιβάλλεται να διαμορφώσει υγιείς, πνευματικά και σωματικά ,ανθρώπους.

Πολλές φορές, όμως, ο ρόλος αυτός αποτελεί αδιέξοδο για την ίδια. Γυναίκες που συγκρούονται με τον εαυτό τους, προσπαθώντας να αποδεχτούν την απαίτηση του περιβάλλοντός τους για τεκνοποίηση και δέσμευση, επομένως την απόδοση του κύριου αυτοσκοπού της ύπαρξης τους. Γυναίκες που νιώθουν μια αρνητική στάση απέναντι στον ρόλο αυτό, που δεν επέλεξαν τον σωστό σύντροφο, που δεν ήταν ψυχολογικά προετοιμασμένες για αυτό τον δύσκολο έργο, που δεν δέχτηκαν την οικογενειακή θαλπωρή από τους δικούς τους γονείς, και για πολλούς άλλους προσωποκεντρικούς λόγους, θεωρούν ότι αδυνατούν να αποδώσουν τα μέγιστα στις ανάγκες της μητρότητας. Νοιώθουν μερική ευτυχία και χαρά με τον ερχομό του παιδιού και κυρίως βάρος, ευθύνη, και αδυναμία. Εγκλωβίζονται στα "πρέπει" και αποκρύπτουν τα "θέλω". Αμφισβητούν την αγάπη και αφοσίωση του συντρόφου τους και παρουσιάζουν παράλογη και εγωκεντρική συμπεριφορά.

Πιστέψτε με, και εγώ πέρασα από όλα αυτά τα στάδια. Τα βίωσα, τα αρνήθηκα αρχικά, τα αποδέχτηκα στην συνέχεια. Είναι δύσκολο και ίσως ανέφικτο να περιγράψεις την περίοδο της λοχείας με χαρά και ευτυχία. Όλη η ορμή του νεογέννητου μετατρέπει την αρχική χαρά στην τελική αμφιβολία. ΜΠΟΡΩ? ΕΙΜΑΙ ΙΚΑΝΗ? ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ?

Η απάντηση σε όλη αυτή την δοκιμασία έρχεται με το πέρασμα του χρόνου. Η καθημερινή τριβή της λεχώνας με τις δυσκολίες και τις δοκιμασίες, την καθιστά, σιγά-σιγά, ικανή, και σίγουρη για τις δυνατότητες της. Την τροφοδοτεί με την γνώση, της αποδίδει την βεβαιότητα για την επάρκεια των υπηρεσιών της. Την μετατρέπει από ΛΕΧΩΝΑ σε ΜΗΤΕΡΑ.

Όλη αυτή η χρονική περίοδος των 40 ημερών είναι το ταξίδι του νέου κοριτσιού από το νησί της ανεμελιάς στην Γή των ώριμων γυναικών. Εκεί που όλες οι γυναίκες-μητέρες είναι οι στυλοβάτες της οικογενειακής θαλπωρής. Μέσα από αυτό το δύσκολο και επίπονο ταξίδι η λεχώνα κερδίζει το νεογνό της ως τρόπαιο για την προσπάθειά της. Μέσα από αυτή την δοκιμασία η λεχώνα αποκτά τον ρόλο της στην μητρότητα.